“Déguster peu, déguster mieux”
Montréal vierde in 2008 de 15de editie van haar Mondial de la Bière. Deze verjaardag zette de organisatoren aan tot het exporteren van dit succesvolle concept naar Europa. Hun oog viel op Straatsburg, “hoofdstad” van Europa en hoofdstad van het bier in de Elzas en in Frankrijk. Dat Straatsburg erg dicht bij gerenommeerde bierlanden als Duitsland en uiteraard België ligt, was uiteraard een belangrijke factor.
Welshman Rhodri Thomas, een regelmatige bezoeker van onze Belgische festivals, en ikzelf besloten op de valreep om naar deze eerste Mondial in Europa af te zakken. Vanuit Brussel is het net geen vier uur rijden en in Straatsburg werd vooraf een goedkoop -maar vrij degelijk- hotel gevonden. Het openbaar vervoer in Straatsburg loopt op wieltjes en in no-time staan we met een hypermoderne tram in het Exhibition Centre van Wacken.

De ‘Ghilde des Eswards Cervoisiers’ paradeert door de zaal.
Jan Menken (Bier & Trein) die op doorreis is van Zwitserland naar Nederland wacht ons op in de immense hallen die erg ruim bemeten zijn. Voor degelijke zitgelegenheden blijkt er echter geen plaats. We installeren ons aan een verlaten toog op het Canadese eiland en maken deze tot de perfecte uitvalbasis voor onze proefexploten.

De aangeboden etenswaren zijn van hoog niveau.
Hier een beeld van de magistrale kaasstand.
Met meer dan 120 standen die niet minder dan 420 bieren serveren is de keuze enorm. Er wordt geproefd in hoeveelheden van 12,5 cl. Iedere degustatie kost je 2 tot 4 coupons van € 0,70.

Heerlijke bieren in het Zweedse paviljoen.
Vlakbij staat er een Zweedse stand opgesteld. Rhodri die in een vorig leven in Zweden had gewoond, maakt ons wegwijs. Heerlijk is de frishoppige Oppigårds Single Hop Ale maar ook de wat moutigere Golden Ale kan bekoren. Nils Oscar Bryggeri kan met India Ale en vooral Coffee Stout eveneens meer dan behoorlijke bieren presenteren. In onze ooghoek bemerken we de drukke stand waar onze vrienden brouwers uit de provincie Luxemburg zich hebben verenigd. Aangenaam om wat bekende gezichten te ontmoeten.

Altijd druk op de stand van de brouwerijen van de provincie Luxemburg.
Ons Canadees eiland wordt door de bezoekers wat matiger bezocht. Onterecht, want ook hier vinden we heerlijk nat. SGT. Major IPA van Scotch Irisch Brewing ligt met haar bitterzurigheid volledig in mijn smaak. Het is even zoeken naar de Japanse bieren. Shiga Kogen (Tamamura-Honten) is een naam die ik reeds ergens had opgepikt. House IPA en Takashi Imperial Stout zijn het proeven waard. Beiden dragen eenzelfde rauwbittere stempel. Het zoet alcoholische Wheat Wine is daarentegen een buitenbeentje.
Italië is sterk vertegenwoordigd. Birra Baladin heeft met Super Special Edition een bier dat we niet terugvinden op de bierlijst die ontplooid een volle meter strekt. Het kleikleurig vuiltroebel bier is aangenaam zoetzuur en heeft vaag iets weg van een type Oud Bruin. Genieten is het van Contessa (Birra Amiata), Re Hop (Birra Toccalmatto), Lilith (Birrificio Bruton) en bovenal Artigianale (Birrificio Bi-Du). Triple XXX van Croce Di Malto klinkt veelbelovend en heeft bovendien een platina festivalmedaille gewonnen; toch is dit bier met gulle koriandergift minder mijn smaak.
Net als Triple XXX is ook de Amerikaanse zoethoutbom Infusco van Rock Art Brewery eerder een karikatuur van de ‘Belgian Style’. Geef me liever een 90 Minute IPA van Dogfish Head of een Rogue Shakespeare of -misschien nog beter- Chocolate Stout. Het proeven hebben we dan helaas moeten opgeven. Met enkele Fransozen trekken we het nachtleven van Straatsburg in.
Terwijl de Mondial de la Bière voor ons een overdonderend succes was, is de organisatie iets minder tevreden. Met 10 000 bierlustigen verspreid over drie dagen blijven ze ruimschoots onder de vooropgestelde opkomst van 15 000 tot 20 000 bezoekers. Het festival krijgt echter drie jaar om zich te ontplooien. De tweede editie van dit Europese luik vindt volgend jaar dan ook opnieuw plaats en dit van 22 tot 24 oktober. Misschien moeten we dan maar een kleine volksverhuizing regelen.